เป้าหมายรายสัปดาห์ที่ 8-9 : นักเรียนสามารถออกแบบและวางแผนสร้างอุปกรณ์ดักจับยุง เพื่อลดปริมาณ
และกำจัดยุงที่เป็นพาหะนำโรคได้
Week
|
Input
|
Process (PBL)
|
Output
|
Outcome
|
8-9
30 มิ.ย.
-
11ก.ค. 57
|
โจทย์ : อุปกรณ์ดักจับยุง
Key Questions
-
นักเรียนจะออกแบบและวางแผนสร้างอุปกรณ์ดักจับยุงได้อย่างไร?
- อุปกรณ์ดักจับยุงสามารถลดและกำจัดยุงได้อย่างไร ?
เครื่องมือคิด
- Blackboard Share แลกเปลี่ยนความคิดเห็นร่วมกัน
- Show and Share นำเสนอชิ้นงาน
- Wall Thinking ติดชิ้นงาน
|
วันจันทร์
ชง
- ครูกระตุ้นด้วยปัญหายุงที่มากมายในห้องเรียน “นักเรียนจะออกแบบและวางแผนสร้างอุปกรณ์ดักจับยุงได้อย่างไร”
- นักเรียนศึกษาข้อมูลจากแหล่งเรียนรู้ต่างๆเพื่อเป็นแนวทางในการคิดสิ่งประดิษฐ์ชิ้นงานใหม่
เชื่อม
นักเรียนพูดคุยเพื่อวางแผนและออกแบบอุปกรณ์ดักจับและกำจัดยุงร่วมกันเป็นกลุ่มโดยที่ไม่เคยมีใครสร้างขึ้นมาก่อน
ใช้
- นักเรียนนำเสนอแบบของอุปกรณ์ดักจับและกำจัดยุง
- เตรียมอุปกรณ์เป็นการบ้าน
วันอังคาร - วันพฤหัสบดี
ชง
ครูให้นักเรียนนำอุปกรณ์ที่เตรียมมา แล้วกระตุ้นด้วยคำถาม “อุปกรณ์ที่นักเรียนเตรียมมานำมาใช้ประโยชน์ได้อย่างไร”
และ “อุปกรณ์ดักจับยุงสามารถลดและกำจัดยุงได้อย่างไร”
เชื่อม นักเรียนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นร่วมกันทีละกลุ่ม ใช้ - นักเรียนลงมือทำอุปกรณ์กำจัดยุง
- นักเรียนทดลองใช้อุปกรณ์กำจัดยุง แล้วปรับปรุงแก้ไขจนสามารถใช้ได้จริง
- สรุปผลการทดลอง
วันศุกร์
ชง
ครูกระตุ้นด้วยคำถาม “นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไรบ้างในสัปดาห์นี้”
เชื่อม นักเรียนร่วมกันสะท้อนแลกเปลี่ยนสิ่งที่ได้เรียนรู้ร่วมกัน
ใช้ นักเรียนทำสรุปการเรียนรู้รายสัปดาห์ที่
8 ผ่านชิ้นงานที่หลากหลาย
|
ชิ้นงาน
- อุปกรณ์ดักจับยุง
- สรุปการเรียนรู้รายสัปดาห์ที่ 8
ภาระงาน
- ออกแบบและวางแผนสร้างอุปกรณ์ดักจับยุง
- นำเสนอชิ้นงาน
- สะท้อนแลกเปลี่ยนสิ่งที่ได้เรียนรู้ร่วมกัน
|
ความรู้ : นักเรียนเข้าใจและสามารถอธิบายกลไกการทำงานของอุปกรณ์ดักจับและกำจัดยุงที่ตนเองสร้างขึ้นให้ผู้อื่นเข้าใจได้
ทักษะ : ทักษะชีวิต - สามารถค้นหาข้อมูลจากแหล่งเรียนรู้ต่างๆ ร่วมกับเพื่อนๆได้ - เคารพสิทธิซึ่งกันในการแสดงความคิดเห็นและการทำงานร่วมกัน ทักษะการคิด - สามารถคิดเชื่อมโยงนำความรู้ที่หลากหลายเพื่อสร้างเป็นความรู้ใหม่ของตนเองได้ - การคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ และจัดการสิ่งที่ตนเองเข้าใจเกี่ยวกับกลไกการทำงานของอุปกรณ์ที่ตนเองสร้างขึ้นถ่ายทอดสู่ผู้อื่นได้ ทักษะการสื่อสาร - อธิบายความเข้าใจของตนเองให้ผู้อื่นเข้าใจได้
- สามารถอธิบายโครงงานของตนเองให้ผู้ที่สนใจรับรู้และเข้าใจได้
คุณลักษณะ :
- คารพสิทธิ หน้าที่ เห็นคุณค่าและเชื่อมโยงความคิดเห็นของตนเองและผู้อื่นอย่างไม่มีอคติ
- อดทนในการร่วมทำชิ้นงานและกิจกรรมจนเสร็จ
- สร้างสรรค์ชิ้นงานได้เต็มศักยภาพของตนเอง
|
บันทึกหลังการสอนสัปดาห์ที่ 8-9
ตอบลบในสัปดาห์นี้นักเรียนได้โจทย์ปัญหา “นักเรียนจะออกแบบและวางแผนสร้างอุปกรณ์ดักจับยุงได้อย่างไร” ทุกคนกระตือรือร้นมากในการคิดสร้างสรรค์ชิ้นงานที่ไม่เคยมีมาก่อน โดยครูให้นักเรียนจับกลุ่มเพื่อพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นร่วมกันจนได้ อุปกรณ์เกิดขึ้นมาหลากหลายไอเดียร จากนั้นนักเรียนเริ่มแบ่งหน้าที่การเตรียมอุปกรณ์จากสิ่งที่ตนเองมีอยู่ที่บ้าน นำมารวมกันแล้วสร้างเป็นอุปกรณ์ดักจับยุงครั้งแรก หน้าตาของอุปกรณ์มีการปรับเปลี่ยนไปจากแบบแผนที่วางไว้เล็กน้อย แต่ทุกชิ้นเกิดจากความตั้งใจและความร่วมมือจากทุกๆในกลุ่ม เมื่อทำเสร็จนำออกไปวางในที่มียุงเยอะในความคิดของนักเรียนเอง เช่น ใต้ต้นไม้ ห้องเก็บของ ข้างบ้านพักครู ซึ่งเป็นที่นักเรียนเลือกวางเองในแต่ละกลุ่ม ครูเห็นความตั้งใจของนักเรียน และความคาดหวังลึกๆว่าน่าจะได้สักตัวจากอุปกรณ์ที่ประดิษฐ์ขึ้น แต่ผลปรากฏว่าไม่มียุงเลยสักตัวในอุปกรณ์มีเพียงมดหนึ่งตัวเท่านั้นพากันหัวเราะจนตัวงอเลยค่ะ จากนั้นครูรวมนักเรียนแล้วมาแลกเปลี่ยนผลการทดลองร่วมกัน หาปัญหา สาเหตุของปัญหา ทุกคนเห็นว่าเวลาน้อยไปจึงแก้ไขโดยการวางข้ามไว้ทั้งคืนเพื่อดูผลอีกครั้ง
เช้าวันใหม่หลังจากการทดลองวางที่ใหม่เป็นเวลา 1 คืน ผลปรากฏว่ากลุ่มของพี่ชนที่ใช้ดอกไม้และนำสมุนไพรจากมะกรูดที่ทำขึ้นเองจากสัปดาห์ที่ผ่านมาได้แมลงสาบ 4 ตัว นอนตายในส่วนของน้ำสมุนไพร นักเรียนร่วมแสดงความคิดเห็นว่าแมลงสาบอาจเข้าไปกินมดที่เข้าเมื่อวานเพราะไม่เห็นมด แล้วก็เดินหาทางออกจนไปตกลงน้ำสมุนไพรก็เลยนอนตายทั้งหมดในนั้น อีกกลุ่มหนึ่งที่น่าสนใจเช่นเดียวกันคือกลุ่มของพี่คิดที่คิดคุ้นวิธีลองยุงแบบใหม่โดยใช้กลิ่นเหม็นจากยีสต์ผสมกับน้ำและน้ำตาลทรายแดง ผลปรากฏว่ามีกิ้งกือนอนอยู่ภายในถึง 9 ตัว และปากขวดของอุปกรณ์อีก 2 ตัว น่าทึ่งมากๆ นักเรียนให้ความคิดเห็นว่าอาจเป็นเพราะกลิ่นที่สร้างขึ้นไปถูกใจเจ้ากิ้งกือเข้าจึงชวนกันมากินอาหารแสนเหม็นเน่าที่นักเรียนสร้างขึ้น ทีเหลือได้ยุง 7 ตัวจากกลุ่มของพี่ออโต้ เพราะนำถุงดำมาล่อยุง และกลิ่นเหงื่อจากเสื้อของพี่การ์ฟิวส์ที่ถอดจากตัวใหม่ๆแล้วใส่เข้าไปในถุง ปิดปากถุงด้วยยางมีปากของขวดน้ำเป็นทางเข้าให้กับยุง
เมื่อทุกกลุ่มเห็นปัญหาของตัวเองทำไมไม่มียุงเข้าจึงช่วยกันคิดและปรับแก้ใหม่หมด โดยทุกกลุ่มเน้นสิ่งที่ยุงชอบ เช่น สีดำ กลิ่นตัวมนุษย์ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ จากลมหายใจของตัวเอง ผลการทดลองดีขึ้นได้ยุงไม่ได้สัตว์อื่นที่ไม่ต้องการอีก เมื่ออุปกรณ์แก้ไขจนแล้วเสร็จทุกกลุ่มได้มานำเสนอแลกเปลี่ยนร่วมกันโดยอธิบายกลไกรการทำงานของอุปกรณ์จับยุง